ABC montażu filmów
1. Menu programu
Klasyczne, jak w każdej aplikacji, menu zawierające wszystkie opcje Movie Studio.
2. Pasek często używanych poleceń
W praktyce, poza kilkoma pierwszymi ikonami nie będziesz z niego niemal wcale korzystał, chyba że go dostosujesz do własnych potrzeb, wybierając z menu Opcje polecenie Dostosowanie paska narzędzi.
3. Pasek okien
Ta część interfejsu Movie Studio jest modyfikowalna. Wszystkie widoczne okna można poprzestawiać, przeskalować lub pozamykać. Oznacza to także, że łatwo tu coś popsuć. Klikając trójkącik, rozciągasz dane okno na całą szerokość paska. Klikając go ponownie, przywracasz okno na dawne miejsce. Chwytając kursorem za pionową krawędź okna, zmieniasz jego rozmiar. Chwytając kursorem za kropki, uwalniasz okno z paska i zmieniasz na pływające po całym ekranie (opcja przydatna, gdy masz dwa monitory). Gdy zbliżysz okno do paska – samo wskoczy na swoje miejsce. Gdy popsujesz coś w układzie okien lub wypracujesz własny idealny układ, warto skorzystać z menu Widok, aby wrócić do domyślnego lub zapamiętać swój własny. W widoku domyślnym są trzy okna:
A eksplorator z zakładkami, zakładki eksploratora udostępniają: Media projektu – wszystkie pliki wykorzystywane w projekcie, także te, z których korzystałeś przez chwilę, ale zrezygnowałeś z umieszczenia na taśmie montażowej, Eksplorator – pliki na dyskach twojego komputera, Przejścia – galerię przejść między klipami, Efekty wideo – efekty (zmiana barw itp.) do nakładania na klipy, Generatory mediów – generatory napisów, jednobarwnych plansz itp.;
B okno podglądu gotowego materiału: tryb podglądu – przy wielu warstwach i dużej rozdzielczości odtwarzanie może nie być płynne, wówczas warto obniżyć jakość podglądu, stopklatka – aby zrobić w filmie stopklatkę, trzeba wykonać zrzut klatki filmu – w tym celu ustawiasz najlepszy tryb podglądu i klikasz ikonę kartek, a następnie klikasz ikonę dyskietki w celu zapisania obrazka;
C wskaźnik poziomu dźwięku.
Ścieżka montażowa filmu, na której układasz elementy składowe tworzonego filmu. Movie Studio uruchamia się z kilkoma opisanymi ścieżkami, ale nie trzeba się tym sugerować. Najlepiej skasować je od razu i tworzyć własne ścieżki w zależności od potrzeb.
Aby skasować ścieżkę, wystarczy kliknąć na niej prawym przyciskiem myszy i z menu wybrać Usuń ścieżkę.
Aby dodać ścieżkę, kliknij prawym klawiszem myszy na pustym, niezajętym przez ścieżki miejscu na timeline i z menu wybierz odpowiedni typ ścieżki. Można też przeciągnąć na pusty timeline klip wideo za pomocą kursora – wówczas automatycznie zostaną utworzone dla niego ścieżki wideo i odpowiednia liczba ścieżek audio.
Aby zmienić nazwę ścieżki (pełni funkcję wyłącznie informacyjną dla użytkownika), wystarczy dwukrotnie kliknąć lewym przyciskiem myszy na polu z nazwą, po czym wpisać nową.
Istnieją wtyczki, które korzystają z nazw ścieżek, ale są one rzadko spotykane i nie będziemy ich używać w warsztatach PC Formatu.
Kolejność ścieżek można dowolnie zmieniać. Wystarczy złapać kursorem nagłówek ścieżki i przesunąć go w górę lub w dół. Ścieżka wideo znajdująca się na szczycie stosu przykrywa te, które leżą pod nią. Ta ważna zasada kompozycyjna nie odnosi się do ścieżek audio. Taka ścieżka leżąca nad inną nie jest od niej lepiej traktowana.
Każda ze ścieżek może mieć kilka rozmiarów – domyślnie widać rozmiar podstawowy. Różnicując rozmiar ścieżek, łatwo zapanować nad edytowanym materiałem na ograniczonej powierzchni monitora. Nieedytowane ścieżki warto zminimalizować przyciskiem.
