Być na swoim
Przejdź do arkusza Faktura. Ponieważ zakładamy, że wystawiane dokumenty będziesz drukował na komputerze, na którym opracowujesz system fakturowania, zacznij od sprawdzenia domyślnego obszaru wydruku. Rozwiń menu Plik i wybierz Podgląd wydruku. Gdy pojawi się okno, zamknij je.
Powrócisz do arkusza. Zwróć uwagę na cienką przerywaną, pionową linię, jaka pojawiła się w obszarze roboczym arkusza. Linia ta wyznacza obszar zadruku, a ściślej – szerokość i wysokość strony ustawionej w drukarce. Ułatwi to rozplanowanie poszczególnych pól i obszarów na fakturze. Zacznij od części nagłówkowej.
Ta część faktury jest najprostsza. Zacznij od umieszczenia na górze informacji o dacie wystawienia i dacie sprzedaży. Data wystawienia jest wprowadzana formułą: =Numer!E1, a data sprzedaży to wynik formuły =Numer!E1+Numer!G1. Komórka G1 we wcześniej opracowanym arkuszu Numer modyfikuje datę sprzedaży (wystarczy podać liczbę – także ujemną – o ile ma być zmieniona aktualna data).
Następny element to nazwa dokumentu i jego kolejny numer. Nazwę wpisz ręcznie, natomiast za numer odpowiada formuła: =MAX(Numer!B1:B3800)&”/”&Numer!F1. Formuła ta wyszukuje maksymalny numer w arkuszu Numer – naszym półautomatycznym generatorze kolejnych numerów porządkowych. Następnie dopisuje do niego znak / oraz dwucyfrowe oznaczenie roku pochodzące z komórki F1 arkusza Numer.
Czas na dane kontrahentów. Dane twojej firmy możesz wprowadzić ręcznie, gdyż nie będą się zmieniać. Natomiast dane kupującego (Nabywcy) będą pochodziły z utworzonej wcześniej bazy danych w arkuszu Odbiorcy. Przykładowo nazwa firmy jest wprowadzana formułą:INDEKS(Odbiorcy!A$1:A$1000;Odbiorcy!$E$1)
W analogiczny sposób są wprowadzane pozostałe dane nabywcy zawarte w kolejnych komórkach wiersza w bazie odbiorców.
Termin zapłaty to także formuła – podobna do tej z datą sprzedaży, z tą różnicą, że ewentualnym modyfikatorem daty (termin zapłaty wszak nie musi być taki sam jak data wystawienia dokumentu) jest wartość wprowadzona do komórki H1 w arkuszu Numer.
