Podsumowanie testu
Specyfikacje techniczne nagrywarek DVD pozwalają uwierzyć, że urządzenia są niemalże idealne. Niestety, jest to z reguły złudne wrażenie, które nas opuszcza zaraz po uruchomieniu sprzętu.
Instrukcja – najważniejszy element
Pierwszą refleksją po testach ośmiu nagrywarek jest to, że niektóre z testowanych urządzeń wydają się być kpiną z użytkownika. Producenci chyba zapomnieli o tym, dla kogo zostały one przeznaczone. Wymyślili koślawe interfejsy, których obsługa przypomina sięganie prawą ręką do lewej kieszeni. Sytuacja jest o tyle dziwna, że skoro nagrywarki bardzo przypominają proste komputery, to wystarczyło niektóre dostępne w komputerach rozwiązania zaadaptować na potrzeby nagrywarek DVD.
Zanim zaczniesz używać zakupionej nagrywarki, dokładnie przeczytaj dołączoną do niej instrukcję obsługi. Ta niepozorna książeczka odgrywa ogromną rolę. Odczujesz jej brak, gdy zmarnujesz mnóstwo czasu na poszukiwanie jednej potrzebnej funkcji. Co więcej, o istnieniu niektórych funkcji nawet się nie dowiesz, jeśli nie przeczytasz instrukcji obsługi.
Wolnoć Tomku…
Podczas testu zadziwiło nas ograniczenie funkcji kopiowania między dyskiem twardym a płytami DVD. Nie ma takiej swobody w przenoszeniu plików między jednym a drugim nośnikiem, jaka istnieje na komputerze. Jeśli w nagrywany program będzie wpleciony sygnał ochrony przed kopiowaniem, film będziesz mógł tylko raz przenieść na płytę DVD, przy czym ten zapisany na dysku zostanie automatycznie usunięty. Oczywiście płyta musi być zgodna z CPRM (Content Protection for Removable Media).
Także o kopiowaniu oryginalnych płyt z filmami na dysk twardy – choćby po to, by stworzyć sobie bibliotekę ulubionych produkcji – możesz zapomnieć. Trzy nagrywarki (Advent ADVDVR510160E, Manta Emperor 2 DVD-028, EasyTouch ET-610) w ogóle nie potafią przenosić żadnych danych z płyt DVD na wewnętrzny dysk twardy.
Irytującą cechą nagrywarek (Funai, Samsung) jest przenoszenie filmów w trybie 1:1, co oznacza, że na przegranie godzinnego filmu potrzebna będzie godzina. Inne traktują filmy jako zwykłe pliki binarne i przenoszą je z maksymalną prędkością, z jaką są w stanie zapisać lub odczytać płytę.
Nie spodobał nam się też sam sposób przegrywania plików z nośnika na nośnik. Zwykle nie można skorzystać z wbudowanego menedżera plików, lecz trzeba się dostać do osobnej funkcji służącej do przenoszenia plików. Po dłuższym używaniu można się do tego przyzwyczaić, ale jest to jeden z elementów wymagających ulepszenia.
Odtwarzanie
Z podstawowych funkcji urządzenia można korzystać bez czytania instrukcji, a ułatwieniem są konfiguratory uruchamiane wraz z pierwszym włączeniem urządzenia.
Testowane nagrywarki dobrze się spisują w roli uniwersalnych odtwarzaczy audio i wideo. Przeważająca grupa urządzeń dobrze odtwarza filmy DivX/Xvid, choć problemem są filmy spakowane z użyciem algorytmów porawiających jakość obrazu (QPEL oraz GMC). Z tym ostatnim wyjątkowo dobrze sobie radzi model Samsunga, a DivX GMC odtworzyły też nagrywarki Manta, Advent, Philips i EasyTouch. Niestety, już filmy w formacie Xvid GMC sprawiały duże kłopoty.
Większość urządzeń nie ma problemu z polskimi napisami. Wyjątkiem jest nagrywarka Philips, która w ogóle nie wyświetla polskich znaków, oraz Funai, która podpisy wyświetlała z błędami.
Zalety urządzeń to dobra korekcja błędów oraz odczytywanie wielu rodzajów nośników optycznych. Samsung oraz Funai odczytują też mało popularne płyty DVD‑RAM.
Nagrywanie
Dwa urządzenia z naszego zestawienia (Sony i Samsung) zostały wyposażone w dyski twarde o sporej pojemności 250 GB. Taki dysk pozwala na przechowywanie od 36 do nawet 710 godzin filmów. Naturalnie łączny czas nagrywania jest ściśle powiązany z trybem kompresji, jaki użytkownik wybierze przy nagrywaniu. Urządzenia zapewniają przynajmniej kilka takich trybów, a lider naszego zestawienia (Sony RDR-HX950) dysponuje aż 34 różnymi trybami kompresji. Oczywiście wybrana wartość przekłada się na jakość zarejestrowanego filmu (im wyższa kompresja, tym więcej filmu się zmieści, ale będzie on gorszej jakości), dlatego przed nagrywaniem sprawdzaj, jaki tryb jest wybrany.
Sam proces uruchomienia nagrywania jest bardzo prosty i sprowadza się do naciśnięcia jednego lub dwóch przycisków. Wszystkie rekordery mają też system programowanego nagrywania, w tym także wsparcie dla funkcji VPS/PDC. Jedynie EasyTouch nie pozwalał na uruchomienie tych opcji.
Dodatkowe funkcje
Także dla wszystkich urządzeń standardem jest funkcja TimeShift, pozwalająca na przerwanie oglądania programów telewizyjnych i wznowienie ich po przerwie. W trzech urządzeniach działa ona domyślnie w tle (nie trzeba jej aktywować) i cały czas rejestruje program telewizyjny, oczywiście w ramach dostępnej przestrzeni dyskowej. Dzięki temu zawsze podczas oglądania możesz wrócić do momentu, który przegapiłeś.
Sporym plusem jest też możliwość zapisu na różnych rodzajach płyt DVD. Sześć z ośmiu nagrywarek potrafi zapisać filmy zarówno na płytach DVD‑R/RW, jak i DVD+R/RW. Wyjątki to nagrywarka marki EasyTouch, nieradząca sobie ze standardem DVD-R/RW, a także Funai, zapisująca tylko na płytach DVD+R/RW.
Także o kopiowaniu oryginalnych płyt z filmami na dysk twardy – choćby po to, by stworzyć sobie bibliotekę ulubionych produkcji – możesz zapomnieć. Trzy nagrywarki (Advent ADVDVR510160E, Manta Emperor 2 DVD-028, EasyTouch ET-610) w ogóle nie potafią przenosić żadnych danych z płyt DVD na wewnętrzny dysk twardy.
