Dom pod nadzorem

Praca w dzień i w nocy

Większość kamer IP „widzi” zarówno w dzień, jak i w nocy. Wymaga to obecności diod podczerwieni, a także filtru podczerwieni w obiektywie.

Jedną z funkcji kamer jest wykrywanie ruchu na monitorowanym obrazie, przy czym zwykle można wybrać aktywny fragment obrazu, który będzie poddawany analizie (np. wejście, okno itp.), a także ustawić czułość. Obraz jest nagrywany na nośniku dopiero po wykryciu ruchu. Dzięki trybowi nocnemu funkcja działa też po ciemku.

Często pojawia się jeszcze inny element ułatwiający pracę kamery w ciemności – tzw. pasywny detektor podczerwieni (PIR). Dzięki niemu kamera wykrywa ruch niezależnie od tego, czy „widzi” go na obrazie, czy nie. Może pracować w zupełnej ciemności, bez korzystania z diod podczerwonych – włącza je tylko na czas nagrywania.

Funkcje obudowy

Gdy istnieje potrzeba monitorowania garażu, ogrodu i różnych innych miejsc o podwyższonej wilgotności czy obniżonej temperaturze, zwykła kamera po pierwszym deszczu przestanie działać. W takich miejscach trzeba instalować tzw. kamery zewnętrzne, wyposażone w szczelne obudowy.

Drugim detalem, związanym z konstrukcją, jest obrotowa głowica kamery, która pozwala monitorować większy obszar (zwykle pełne 360 stopni). Funkcja ta nosi nazwę PTZ (skrót od Pan-Tilt-Zoom), choć w typowych kamerach brakuje zoomu optycznego. Kamery z obiektywami 180 stopni (tzw. rybie oko) też mają funkcję PTZ, ale realizowaną cyfrowo (tzw. ePTZ).

Zarządzanie monitoringiem

Kamery IP są urządzeniami niezależnymi i elastycznymi – po podłączeniu do sieci można korzystać z nich przez przeglądarkę, a obraz z kamer da się nagrywać na różnych nośnikach. Ponieważ większość osób ma smartfony, producenci dostarczają również aplikacje mobilne, które służą jako „monitoring w kieszeni”.

Niektórzy producenci poszli dalej, skupiając się wyłącznie na obsłudze kamer za pomocą funkcjonalnej aplikacji mobilnej. Do rejestrowania nagrań nie potrzeba żadnego nośnika, bo filmy trafiają bezpośrednio do chmury – do obsługi potrzeba naprawdę minimum wiedzy technicznej.

Dodatkowe urządzenia

Sama kamera IP jeszcze nie stanowi kompletnego systemu monitoringu – potrzebny jest jakiś sposób rejestracji nagrań. W najprostszym przypadku jest to karta microSD – gniazdo na takie karty ma większość kamer. Problem w tym, że w razie kradzieży kamery traci się również kartę z nagraniami, zatem takie rozwiązanie zapewnia ograniczone bezpieczeństwo. Lepiej korzystać z komputera w sieci lokalnej albo dysku sieciowego (NAS). Wielu producentów kamer dostarcza też oprogramowanie, które zamienia komputer w rejestrator wideo. Do tego celu można wykorzystać starego peceta lub laptopa, jedynie rozbudowując go o pojemny dysk.

Jeśli masz dysk sieciowy (NAS), również on świetnie sprawdzi się w roli rejestratora. Możesz wykorzystać funkcje kamery służące do zapisu na serwerze plików. Niektóre NAS-y (Synology, QNAP) mają także specjalne pakiety oprogramowania do monitoringu (Surveiilance Station) – za ich pomocą można zarządzać całym systemem różnych kamer, o ile są zgodne z tzw. standardem ONVIF lub oprogramowaniem danego producenta dysku NAS. Jeszcze lepszym wyjściem jest przesyłanie nagrań na zdalny serwer FTP albo do chmury (zależnie od możliwości kamer). Nawet jeśli z domu lub firmy zniknie ci cały sprzęt, dane na zdalnym serwerze pozostaną bezpieczne.