Łatwe udostępnianie

Network Attached Storage (NAS) pierwotnie były urządzeniami, które w lokalnej sieci LAN pozwalały niezależnie od komputera przechowywać dane, tak aby były one dostępne dla wszystkich użytkowników tej sieci. Używane głównie do celów profesjonalnych, z czasem urządzenia tego typu trafiły także do domów zwykłych użytkowników. Jednocześnie zyskały nowe funkcje przydatne w domowych zastosowaniach (przykładowe w ramce „Na co pozwala NAS”) oraz ładny design. Można je kupić w cenie od 350 zł.

NAS w domowej sieci

Urządzenie typu NAS do sieci lokalnej można podłączyć za pomocą kabla ethernet lub bezprzewodowo (jeśli NAS ma interfejs Wi-Fi). Po włączeniu jest ono automatycznie wykrywane przez router i jak każde inne urządzenie otrzymuje adres IP zgodny z fabrycznie ustawionym przez producenta (można go oczywiście zmienić). Dzięki temu możliwe jest łatwe odnalezienie NAS w sieci przed pierwszą konfiguracją.

Konfiguracja urządzenia może przebiegać na dwa sposoby: za pośrednictwem dołączonego oprogramowania lub przeglądarki internetowej. W tym drugim wypadku w pole adresu należy wpisać adres IP serwera (jest podany w instrukcji obsługi). W obudowie urządzenia jest miejsce na co najmniej jeden dysk twardy – zazwyczaj możliwa jest instalacja nośników formatu 3,5 oraz 2,5 cala. Większość serwerów pozwala na podpięcie tylko dysków standardu SATA. Alternatywną metodą podłączenia dysku do urządzenia NAS są porty USB. Nawet najtańsze NAS-y mają zazwyczaj jeden taki port, droższe urządzenia – kilka. Wykorzystując port USB, można podłączyć do serwera starsze typy dysków twardych i nośniki SSD (konieczny jest zakup dodatkowej kieszeni dyskowej z portem USB) oraz pamięci flash.

Gromadzenie danych

Przechowywanie plików to podstawowa funkcja NAS. Urządzenie może funkcjonować jako zwykły dysk sieciowy, dostępny już z okna Mój komputer. Jego ikona pojawi się tam podczas instalacji dołączonego oprogramowania lub odpowiedni skrót trzeba stworzyć samodzielnie. Do przeglądania zawartości dysku NAS można wykorzystać dołączone oprogramowanie.

Niektóre urządzenia oprócz zwykłego przechowywania plików pozwalają korzystać z funkcji serwera FTP. Przy odpowiedniej konfiguracji domowej sieci oraz mając stały numer IP łącza internetowego, za pomocą takiego serwera można przesyłać dane do dysku NAS z komputerów nienależących do sieci lokalnej, np. z pracy, uczelni, wykorzystując internet.

Inną funkcją związaną z gromadzeniem danych jest zintegrowany z NAS klient sieci P2P. Ten element występuje tylko w niektórych urządzeniach i zazwyczaj ogranicza się do obsługi sieci BitTorrent. Wystarczy za pomocą panelu kontrolnego wskazać odpowiedni link wiodący do pliku w sieci P2P, a NAS bez udziału użytkownika pobierze dane i zapisze na swoim dysku twardym.

Udostępnianie multimediów

Oprócz gromadzenia danych praktycznie wszystkie NAS-y oferują inną, jeszcze ciekawszą funkcję związaną z danymi – udostępnianie plików multimedialnych (filmów, muzyki, zdjęć) znajdujących się na dysku twardym urządzenia w technologii strumieniowej, czyli na podobnej zasadzie jak pliki znajdujące się w portalach typu YouTube. Możliwość taką daje wbudowany w NAS tzw. serwer mediów.

Rozwiązanie to pozwala korzystać z plików multimedialnych zgromadzonych w NAS nie tylko za pośrednictwem komputera, ale także wyposażonych w interfejs sieci LAN urządzeń audio-wideo, np. odtwarzaczy DVD i blu-ray, niektórych odtwarzaczy muzycznych, konsoli do gier (Xbox 360, Playstation 3), a także najnowszych telewizorów, np. marki Samsung z serii 7000 i 8000. Co ważne, pliki mogą być odtwarzane przez wielu użytkowników równocześnie bez konfliktu między nimi. Możliwe jest także tworzenie list odtwarzania, działających analogicznie do tych znanych z aplikacji Winamp czy Windows Media Player.

Odmianą urządzeń NAS, nastawioną przede wszystkim na usługi multimedialne, są sieciowe centra multimedialne. Podobnie jak serwery danych mają wbudowany dysk, czasem pozwalają na korzystanie z serwera FTP czy klienta sieci BitTorrent. Dodatkowo jednak są wyposażone w szereg wyjść służących do bezpośredniego podłączenia sprzętu grającego, telewizora czy projektora (które nie muszą mieć interfejsów sieciowych). Niektóre urządzenia mają wbudowane odtwarzacze DVD oraz DviX i dołączone piloty zdalnego sterowania.