Druk 3D w 30 sekund? To możliwe
Żmudny proces tradycyjnego drukowania 3D, czyli tworzenia przedmiotu warstwa po warstwie, jest skuteczny, ale często pozostawia wiele do życzenia w kwestii końcowego rezultatu. Naukowcy dążyli do opracowania druku w takiej formie, aby zajmował mało czasu i dawał jak najdokładniejsze efekty.
Udało się to grupie badaczy z Politechniki Federalnej w Lozannie. Ich metoda druku 3D zainspirowana jest tomografią komputerową, w której ultradźwięki lub promienie rentgenowskie zbierają informacje o skanowanym obiekcie i przenoszą jego obraz do komputera. Drukarka 3D nie drukuje więc tutaj warstwa po warstwie, ale wykonuje obrazy przekrojowe z projekcji przeprowadzonych z różnych kierunków – jak tomograf.
Druk wykonywany jest w ten sposób przez ok. 30 sekund: szczelnie zamknięty, przezroczysty pojemnik wypełniony płynnym plastikiem lub biożelem podlega naświetlaniu. W trakcie tego procederu pojemnik się obraca. Wybrany obiekt jest w tym czasie przenoszony na płynny materiał i druk pojawia się w formie całościowej w niecałą minutę. Nie ma tu podziału na segmenty, forma przenoszona jest w całości. Kluczowe znaczenie ma światło. Laser podczas procesu polimeryzacji utwardza płynny materiał w wybranym kształcie. Odpowiednio dopasowane algorytmy obliczeniowe przekazują do maszyny informacje, gdzie należy kierować laserowe wiązki i jakie ma być ich natężenie.
Dalszym rozwojem tej technologii zajmować się będzie firma Readily3D. W tej chwili za pomocą takiej drukarki można stworzyć obiekt o średnicy maksymalnie 2 cm. W przyszłości druk ma dojść do 15 cm. Tego typu narzędzie sprawdziłoby się przede wszystkim w medycynie. Za pomocą takiej drukarki łatwo bowiem przygotować niewielkie elementy, których nie trzeba dostosowywać, obrabiać lub wykańczać po wydrukowaniu.
fot. Politechnika Federalna w Lozannie
