Współpraca z urządzeniami zewnętrznymi
Do oglądania telewizji możesz wykorzystać monitor komputerowy. Jednak nam chodzi o to, by uzyskać możliwości takie, jak w przypadku stacjonarnej nagrywarki DVD. Nasze urządzenie należy więc podłączyć do telewizora. Dodatkowo mniejsza rozdzielczość ekranu odbiornika (oczywiście w przypadku zwykłego telewizora, a nie HDTV) skutecznie zatuszuje ewentualne niedoskonałości obrazu spowodowane słabą jakością tunera lub słabszym sygnałem z anteny.
Podłączenie telewizora i magnetowidu
Fizyczne podłączenie komputera do telewizora jest sprawą banalną i ogranicza się do wyboru odpowiedniego okablowania. Wszystko zależy od wyjścia telewizyjnego, jakie ma karta graficzna, a także zestawu wejść wideo w odbiorniku telewizyjnym. W razie problemów szczegóły na ten temat znajdziesz w artykule PDF na dołączonej do numeru płycie CD.
Najczęściej wykorzystuje się analogowe złącze S-Video zapewniające dobrą jakość obrazu. Znacznie gorsze rozwiązanie to kabel kompozytowy (zakończony wtykami RCA, tzw. cinchami). Natomiast zdecydowanie najlepszą jakość dadzą cyfrowe porty HDMI lub DVI, pod warunkiem że ma je zarówno komputer, jak i telewizor.
W większości przypadków należy osobno podłączyć dźwięk z komputera (z wyjścia liniowego) do wejścia audio telewizora.
Podłączanie kabli
Podczas podłączania kabli komputer powinien być wyłączony, ponieważ istnieje możliwość uszkodzenia wyjścia TV karty graficznej przez nagromadzone ładunki elektrostatyczne lub różnicę potencjałów elektrycznych między urządzeniami.
Kolejnym krokiem jest aktywacja wyjścia telewizyjnego w sterownikach karty graficznej.
Obsługa
Jeśli wszystko zostało już podłączone i zainstalowane, można przystąpić do eksploatacji nowego urządzenia. Wszystkimi jego funkcjami można sterować za pomocą myszki, jednak znacznie większy komfort da pilot zdalnego sterowania.
Jeśli dysponujesz systemem typu Media Center, część pilotów ma specjalnie zaprojektowane dla niego funkcje ułatwiające sterowanie. Obsługa wygląda tak samo jak w wypadku telewizora czy nagrywarki, więc nikomu nie powinna nastręczać trudności.
Zanim przystąpisz do programowania nagrań, wybierz odpowiednią dla mocy procesora i pojemności dysku jakość nagrań. Niższa jakość oznacza większy stopień kompresji, co pozwoli zmniejszyć rozmiary nagrań, ale będzie powodowało większe obciążenie procesora. Z kolei filmy o wyższej jakości będą szybko zapełniały dysk twardy. Dlatego na początku warto pozostać przy domyślnych ustawieniach.
Duże znaczenie ma również rozdzielczość obrazu stosowana podczas zapisu. Dla zwykłego telewizora optymalne będzie 640x480 punktów.
Nagranie, które będziesz chciał przenieść później na płytę DVD, powinno być wykonane w formacie MPEG-2.
Test stacjonarnych nagrywarek DVD opublikowany w PC Formacie 12/2007 dowiódł, że zwykle są to urządzenia niedopracowane, a zarazem kosztowne, więc trudno polecić ich zakup. Wysłużony pecet może okazać się w tej roli zupełnie wystarczający, a zdobyte doświadczenia na pewno pozwolą w przyszłości staranniej wybrać stacjonarną nagrywarkę DVD.
