Surowa piękność

Ważne wyposażenie

Telewizor ma prosty wygląd. Obudowa jest wykonana z wysokiej jakości matowego plastiku, a całość sprawia wrażenie modelu z wyższej półki.
Model JVC poza dwoma gniazdami HDMI jest wyposażony w podwójne złącze SCART, a także wejście komponentowe. Zabrakło w nim jednak kilku innych złączy, m.in. analogowego D-Sub służącego do podłączania starszych komputerów lub notebooków pozbawionych wyjścia cyfrowego.

Nie ma także gniazda minijack do podłączenia źródła audio (również z komputera), brakuje też cyfrowego złącza audio S/PDIF. Jest za to standardowo stereofoniczne złącze typu cinch i wyjście słuchawkowe.
Pod względem różnorodności interfejsów telewizor ustępuje więc innym modelom, choć dwa wejścia HDMI na pewno przydadzą się wielu osobom.

Funkcje

Niestety, prostemu wyglądowi towarzyszą relatywnie podstawowe możliwości. W menu telewizora nie ma zbyt wielu zaawansowanych funkcji, choć dzięki temu bardzo szybko i łatwo można się z nimi zaznajomić. Nowością jest możliwość włączenia przestrzennego dźwięku 3D Cinema Sound, który stara się naśladować rozchodzenie się dźwięku w środowisku przestrzennym. Dużym atutem jest możliwość zapisania czterech zestawów ustawień pod własnymi profilami.

Mimo całkiem udanego menu ekranowego nawigacja po nim nie odbywa się zbyt wygodnie. Utrudnieniem jest rozmieszczenie przycisków na pilocie – przycisk wyboru jest umieszczony z boku, a nie jak w większości telewizorów – w centrum przełącznika krzyżowego.

Telewizor uzyskał dobre wyniki w testach jakości obrazu, który jest ostry i równomiernie podświetlony. Nie mieliśmy również zastrzeżeń do subiektywnego odbioru barw – kolory są ciepłe i naturalne. Telewizor poradził sobie dobrze z testami interpolacji, czyli skalowania obrazu do niższej rozdzielczości. Różnica między trybem domyślnym a niższymi była widoczna, choć nie tak bardzo, jak w przypadku większości obecnych na rynku modeli.