Pamięć RAM powinna być dostosowana do możliwości procesora i płyty głównej. Ten pierwszy zawiera najczęściej dwukanałowy kontroler pamięci, od którego zależy, z jakimi modułami RAM może pracować dany model. Z kolei płyta główna może wprowadzać pewne ograniczenia co do częstotliwości pracy pamięci, albo wręcz odwrotnie – pozwolić na jej podkręcanie. Pokażemy, jak optymalnie dobrać pamięć.
Jak kupić odpowiednią pamięć
Zakup pamięci musi być poprzedzony analizą możliwości podzespołów peceta.
Procesor
Układy firmy Intel współpracują z modułami DDR3–1333, a układy AMD z pamięciami DDR3–1866. Zdarzają się wyjątki, które dotyczą najsłabszych, najszybszych, albo po prostu starszych procesorów. W przypadku Intela możliwości poszczególnych modeli najłatwiej sprawdzić na stronie http://ark.intel.com. Firma AMD również ma zebrane informacje o swoich produktach – na stronie http://products.amd.com, ale nie ma wśród nich danych dotyczących obsługi pamięci RAM.
Płyta główna
Drugim krokiem jest sprawdzenie możliwości płyt głównych. Jeśli procesor jest w stanie współpracować np. z pamięciami DDR3-1866, płyta nie powinna tego ograniczać, chociaż zdarzają się problemy związane ze zgodnością pamięci RAM z płytami głównymi. Przykładowo, niektóre płyty dla procesorów AMD mogą nie współpracować poprawnie z pamięciami DDR3–1866, lecz ustawią je np. jako DDR3–1600 albo jeszcze wolniej. W takim wypadku pozostaje wymienić pamięć, najlepiej na taką, która znajduje się na liście pamięci zgodnych z daną płytą.
Z drugiej strony, na wielu płytach dla procesorów Intela można montować pamięci szybsze niż standardowe DDR3–1333. Umożliwiają to m.in. płyty z chipsetami Z68 czy P67, przeznaczone do podkręcania. Można na nich tak modyfikować mnożniki dla pamięci, by uzyskać częstotliwość 1600 MHz, a w przypadku niektórych płyt nawet do 2133 MHz.
Kupujemy RAM
Jeśli wiesz już, jakie możliwości daje procesor i płyta główna, możesz dopasować do nich odpowiednie moduły RAM. Podstawą jest oczywiście częstotliwość pracy – znalezienie odpowiednich pamięci nie powinno stanowić problemu. W tradycyjnym sklepie towar wybierze sprzedawca. Natomiast, kupując przez internet, warto wejść na stronę dowolnej porównywarki cen (ceneo.pl, skapiec.pl) i włączyć odpowiednie filtry: pojemność pamięci (np. 8 GB, zazwyczaj będą to dwa moduły po 4 GB), a także standard pamięci (np. DDR3–1600). To wystarczy, by znaleźć tanią, a zarazem markową pamięć.
Oprócz częstotliwości warto także zwrócić uwagę na opóźnienia. Im są mniejsze, tym lepiej. Producenci najczęściej podają tylko jedną wartość – CL (ang. CAS Latency). Na przykład pamięci DDR3–1600 są dostępne z opóźnieniami CL 9.0, ale także 8.0 – te drugie będą na pewno szybsze, ale też prawdopodobnie nieco droższe.
Czy warto?
Według testów zmiana efektywnej częstotliwości pamięci z 1333 na 1600 MHz zwiększa jej przepustowość o ok. 10 proc. Ponieważ moduły DDR3-1600 nie są znacząco droższe, można kupować je „w ciemno”, nawet jeśli nie wykorzysta się w pełni ich możliwości. Dalsze zwiększanie częstotliwości (do 1866 MHz) znowu daje ok. 10-procentowy wzrost, ale do takich pamięci trzeba dopłacić kilkadziesiąt złotych. Warto to robić tylko wtedy, gdy potrzebujesz najwyższej wydajności.
Drugim krokiem jest sprawdzenie możliwości płyt głównych. Jeśli procesor jest w stanie współpracować np. z pamięciami DDR3-1866, płyta nie powinna tego ograniczać, chociaż zdarzają się problemy związane ze zgodnością pamięci RAM z płytami głównymi. Przykładowo, niektóre płyty dla procesorów AMD mogą nie współpracować poprawnie z pamięciami DDR3–1866, lecz ustawią je np. jako DDR3–1600 albo jeszcze wolniej. W takim wypadku pozostaje wymienić pamięć, najlepiej na taką, która znajduje się na liście pamięci zgodnych z daną płytą.
