Większa wydajność

Powiększanie woluminu

Po konwersji dysków na dynamiczne możesz się pokusić o zwiększenie partycji (a właściwie teraz już woluminu – na dyskach dynamicznych używa się terminu woluminy, a nie partycje) o przestrzeń z kolejnych dysków. Jak to zrobić? Wywołaj konsolę Zarządzanie komputerem (patrz krok 1 pierwszego warsztatu) i kliknij Zarządzanie dyskami. Niestety, nie można rozszerzyć woluminu, na którym jest zainstalowany aktualnie uruchomiony system. Dlatego pamiętaj, by wybrać wolumin na innym dysku.

Kliknij wybrany wolumin prawym klawiszem myszki i z menu kontekstowego wybierz pozycję Rozszerz wolumin.

Pojawi się okno Kreator rozszerzania woluminów. Kliknij w nim Dalej. W kolejnym oknie z listy widocznej po lewej stronie okna Dostępne wybierz dysk, o który chcesz powiększyć przestrzeń wybranego woluminu, i kliknij Dodaj. Wybrany dysk zostanie dopisany do listy Wybrane. Ustaw, o ile ma zostać powiększony wolumin, wpisując odpowiednią wartość w polu Wybierz ilość miejsca w MB. Całkowitą pojemność woluminu uzyskasz w nieedytowalnym polu tekstowym Całkowity rozmiar woluminu w megabajtach. Kliknij Dalej.

Kreator wyświetli okno podsumowania. Kliknij w nim Zakończ. W oknie Zarządzanie komputerem zobaczysz, że na dyskach, których przestrzeń zaznaczyłeś do powiększenia woluminu, pojawiło się nowe oznaczenie barwne. W ten sposób utworzyłeś tzw. wolumin łączony – widoczny jako pojedynczy dysk, obszar składający się faktycznie z przestrzeni pobranej z kilku fizycznych dysków twardych.

Zwiększanie wydajności dysku, czyli woluminy rozłożone

Gdy masz w komputerze co najmniej dwa fizyczne dyski twarde i za pomocą funkcji Windows utworzysz z nich dyski dynamiczne, możesz się pokusić o utworzenie woluminu rozłożonego korzystającego z przestrzeni kilku dysków. Jaka jest różnica między woluminem łączonym a rozłożonym? W tym pierwszym dane są zapisywane w danym momencie tylko na jednym fizycznym dysku. Gdy skończy się miejsce, zapis jest kontynuowany na kolejnym dysku, którego przestrzeń wchodzi w skład danego woluminu łączonego. Tymczasem w woluminach rozłożonych dane są dzielone na bloki, które następnie są zapisywane w odpowiedniej kolejności na wszystkich dyskach fizycznych należących do danego woluminu. W ten sposób system nie musi czekać z kolejnymi żądaniami zapisu na dysk, bo podczas gdy jeden dysk jest zajęty, Windows zapisze dalszy ciąg danych na drugim dysku. Dzięki temu wydajność odczytu i zapisu w woluminie rozłożonym będzie wyższa niż w przypadku pojedynczego dysku i woluminu prostego. Wolumin rozłożony tworzysz w analogiczny sposób jak inne typy woluminów. Różnica sprowadza się w zasadzie tylko do wyboru opcji Rozszerzony w kreatorze nowych woluminów.