A A A

Z celuloidu do jakości HD

PC Format 02/2010
W ramach projektu KinoRP polskie filmy zapisane na taśmie celuloidowej są poddawane cyfrowej rekonstrukcji. Nad obrazem pracuje warszawskie studio filmowe TPS, a dźwięk regeneruje Toya Studios z Łodzi. Praca jest żmudna, mimo zastosowania komputerów i specjalistycznych programów. [Dorota Skalska]

Od negatywu na taśmie filmowej do cyfrowej kopii

Pojedynczy skan taśmy filmowej obejmuje większy kadr niż klatka filmowa (1). Na obrazie widoczne są rogi klatki, które pomagają w stabilizacji obrazu. Zeskanowany obraz jest negatywem, który jest zamieniany software’owo na pozytyw  (2). Plik ten ma pełną rozdzielczość skanowania 2,5 K lub 4 K. Na takich plikach jest wykonywana stabilizacja obrazu w całym filmie. Dalsza obróbka odbywa się na trzech rodzajach plików: o pełnej rozdzielczości skanowania (2), na plikach proxy (3) – uzyskanych przez skalowanie plików o pełnej rozdzielczości, oraz na plikach intermediate (5) – wykadrowanych z plików o pełnej rozdzielczości. Lekkie pliki proxy służą do prac przygotowawczych. Wykonuje się na nich wstępną korektę (np. usuwanie szumów, rys) i stylizację (wyrównanie kolorów). Efektem są skrypty (4), które opisują, jak ma być obrabiana dana klatka filmu. Część skryptów, dotycząca wstępnej korekty kolorów, jest uruchamiana na plikach w pełnej rozdzielczości (2). Dopiero potem są one kadrowane do plików intermediate (5). Na nich odbywa się dalszy retusz, początkowo przy użyciu skryptów wygenerowanych na plikach proxy, oraz dalsza stylizacja obrazu. Po zakończeniu rekonstrukcji pliki intermediate są skalowane do postaci plików DPX (6). Tworzą one kopię matkę, z którą składany jest dźwięk. Z kopii matki może powstać cyfrowa kopia filmu do kin, do telewizji HD, na płyty blu-ray.

Operator decyduje

Studio wykorzystuje znane na rynku oprogramowanie, m.in. Nuke 5.1 v. 1, na którym można wykonać niemal wszystkie operacje związane z przetwarzaniem obrazów płaskich czy ich łączeniem z animacjami przestrzennymi, oraz Final Cut. Poza tym stosuje aplikacje specjalistyczne, często pisane samodzielnie. W wielu przypadkach to operator decyduje, czy i jakiego narzędzia użyć.

Na przykład program, który służy do maskowania plam, zabrudzeń czy rys, analizuje zawartość klatki poprzedniej i kolejnej w danym miejscu i na tej podstawie sugeruje, że to miejsce powinno być poddane retuszowi. Operator może wtedy np. użyć funkcji pędzelka, która pozwala zamalować dany obszar kolorem dobranym spośród znajdujących się w sąsiedztwie. Ale jeśli rysa na klatce jest duża, będzie to widoczne. Zamiast tego może użyć programu, który analizuje ruch na klatce poprzedzającej uszkodzoną i kolejnej, a następnie generuje środkową klatkę na zasadzie morphingu – płynnej animacji. Klatka ta będzie przypominała tę środkową, ale jej nie zastąpi. Natomiast po nałożeniu na uszkodzoną klatkę pozwoli świetnie zamaskować rysę.

Dźwięk bez trzasków

Również dźwięk podlega rekonstrukcji. Toya Studios usuwa ze ścieżki dźwiękowej trzaski, uczytelnia dialogi. Zadanie to wykonuje, korzystając z oryginalnego, magnetycznego zapisu dźwięku, który jest dopasowany do obrazu na negatywie i zsynchronizowany z aktami trwającymi po 10 minut.

Oprócz tego Toya dostaje referencyjną kopię filmu, taką samą, na której pracuje studio TPS. Ta kopia jest niezbędna w przypadku, gdy z rekonstruowanej wersji zostaną wycięte klatki znajdujące się na negatywie, ale tak zniszczone, że nie będzie możliwe przywrócenie ich jakości. Do tej referencyjnej kopii i zawartego w niej referencyjnego dźwięku Toya dopasowuje oryginalny dźwięk. Po poprawkach odsyła do TPS, gdzie jest montowany z obrazem za pomocą programu Final Cut.

Cyfrowa dystrybucja

Po przeprowadzeniu rekonstrukcji następuje skalowanie plików z wersji intermediate do plików DPX, które mają rozdzielczość o ok. 20 proc. mniejszą. Jest to uniwersalna wersja Master, z którą składany jest dźwięk, a potem powstaje np. kopia filmu dla kin w formacie DCI.

Wszystkie cyfrowe kopie filmów do kin, inaczej niż w przypadku filmów na taśmach, mają jakość oryginału i mogą trafić do wszystkich kin jednocześnie. Pozostają na kinowym serwerze na zawsze, są jednak zabezpieczone i mogą być wyświetlane po wprowadzeniu specjalnego klucza licencyjnego, dopasowanego do danej kopii oraz projektora używanego w danym kinie. Klucz licencyjny odblokowuje kopię na określony czas lub liczbę wyświetleń. Gdy kino zgłasza, że chce film wyświetlić, kod generowany jest od ręki i wysyłany e-mailem.


Ocena:
Oceń:
Komentarze (0)

Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za treść komentarzy. Komentarze wyświetlane są od najnowszych.
Najnowsze aktualności


Nie zapomnij o haśle!
21 czerwca 2022
Choć mogą się wydawać mało nowoczesne, hasła to nadal nie tylko jeden z najpopularniejszych sposobów zabezpieczania swoich kont, ale także...


Artykuły z wydań

  • 2024
  • 2023
  • 2022
  • 2021
  • 2020
  • 2019
  • 2018
  • 2017
  • 2016
  • 2015
  • 2014
  • 2013
  • 2012
  • 2011
  • 2010
  • 2009
  • 2008
  • 2007
Zawartość aktualnego numeru

aktualny numer powiększ okładkę Wybrane artykuły z PC Format 1/2022
Przejdź do innych artykułów
płyta powiększ płytę
Załóż konto
Co daje konto w serwisie pcformat.pl?

Po założeniu konta otrzymujesz możliwość oceniania materiałów, uczestnictwa w życiu forum oraz komentowania artykułów i aktualności przy użyciu indywidualnego identyfikatora.

Załóż konto