Nowsze wersje Androida, od wersji 6 wzwyż, mają wbudowaną aplikację do zarządzania plikami – Moje Pliki. Pozwala ona na przeglądanie pamięci urządzenia oraz podstawowe operacje takie jak zmiana nazw, usuwanie, przenoszenie czy kopiowanie zbiorów, tworzenie nowych katalogów czy archiwów ZIP (patrz warsztat poniżej).
Zaawansowane menedżery
Do bardziej zaawansowanych zadań, na przykład wymieniania danych w sieci LAN czy uzyskiwania dostępu do dysków w chmurze, które nie są obsługiwane natywnie przez Androida (OneDrive, Dropbox, iBox czy Amazon Drive), trzeba wykorzystać dodatkowe narzędzie. Polecane aplikacje znajdziesz w ramce. System plików Androida, najczęściej EXT4, ma zaawansowane funkcje takie jak szyfrowanie całej pamięci, jednak do ochrony pojedynczych zbiorów i folderów służą wyspecjalizowane programy, np. SSE – Universal Encryption App, Gallery Vault, Secure Folder czy AppLock.
Struktura systemu plików
Korzystając z systemu plików w Androidzie, warto wiedzieć, że użytkownik ma pełny dostęp tylko do części pamięci – do katalogu /sdcard, który jest odpowiednikiem folderu użytkownika w Windows czy Home w Linuksie. Tylko niektóre menedżery, np. Total Commander, pozwalają na podgląd katalogu root (/). Do większości z widocznych tam lokalizacji użytkownik nie ma dostępu bez modyfikacji systemu operacyjnego telefonu, czyli uzyskania tzw. dostępu root, co powoduje utratę gwarancji i grozi uszkodzeniem software’u w przypadku nieumiejętnego postępowania.
Oprócz widocznych są też ukryte partycje takie jak /boot, która zawiera program rozruchowy oraz jądro systemu. Reszta plików systemowych zlokalizowana jest na partycji
/system, którą można przeglądać, ale jej modyfikowanie z poziomu urządzenia jest zablokowane. Inna ukryta lokalizacja to /recovery, która zawiera narzędzia do odtwarzania OS-u telefonu w razie poważnej awarii lub gdy przeprowadzamy reset do ustawień fabrycznych. W czasie tego procesu są czyszczone wszystkie dane z partycji /data, gdzie są zapisane ustawienia użytkownika oraz dane z folderu użytkownika, czyli /sdcard.
Android 8: szybszy odczyt FAT32
Android od wersji 4.4 używa usługi (demona) FUSE, który dla potrzeb aplikacji i komunikacji z PC w trybie USB Mass Storage emuluje łatwiejszy w obsłudze FAT32, nawet jeśli partycja z plikami użytkownika (/sdcard) jest zapisana w pamięci wewnętrznej smartfona sformatowanej w EXT4. Dzięki temu programiści nie muszą przejmować się m.in. pozwoleniami typowymi dla bardziej zaawansowanych systemów plików. W najnowszym Androidzie 8 Oreo usługa FUSE została zastąpiona przez mechanizm SDCardFS, który emuluje FAT32 bezpośrednio w jądrze systemu. Dzięki temu odczyt plików z pamięci wewnętrznej urządzenia oraz z karty pamięci przez aplikacje po aktualizacji jest o kilkanaście procent szybszy.
