Mózg operacji

Tunele i koleje

Wynalazcy marzy się też zrewolucjonizowanie transportu publicznego – np. poprzez otwieranie odcinków Hyperloopa. Pomysł na środek lokomocji w postaci wagonu przemieszczającego się w próżniowej tubie narodził się już na początku XX wieku, ale dopiero to Musk w 2013 roku zabrał się do niego na poważnie. Dostęp do projektu jest otwarty, więc powstało wiele firm pracujących nad wdrożeniem swoich koncepcji, np. Virgin Hyperloop One – przedsiębiorstwo w maju 2017 zaprezentowało półkilometrowy tunel testowy, w którym kapsuła porusza się w próżni, „lewitując” dzięki magnesom. SpaceX z kolei co roku zbiera pomysły na bezpieczne kapsuły, które mogłyby poruszać się w takim tunelu – w 2017 roku w konkursie znalazł się m.in. projekt Hyper Poland. O perspektywach rozwoju „kolei próżniowej” mówił nawet Mateusz Morawiecki w swoim exposé.

Frustracja Muska staniem w ulicznych korkach zrodziła pomysł na The Boring Company. Firma ma dziesięciokrotnie obniżyć koszt kopania tuneli pod miastami – układające się w wielopiętrową siatkę trasy byłyby dużo węższe i znajdowałyby się w nich samoczynnie sterowane „sanki”, na które auta zjeżdżałyby z ulicy, by pomknąć do celu z prędkością ok. 200 km/h. W tunelach wędrować mają też wagony mieszczące do 16 osób. Pierwsze dwa odcinki miałyby powstać pod Los Angeles, gdzie wydłużenie nitki metra o milę kosztuje miliard dolarów. Zgody władz jeszcze nie ma.

Mózgi i komputery

Bohater naszego artykułu często alarmuje, że ludzkość powinna uważać z rozwijaniem sztucznej inteligencji – i scenariusze, które kreśli, pasują do katastroficznych filmów science-fiction. Musk twierdzi, że SI wyposażona w mechanizmy samodoskonalenia, mające stale zwiększać jej użyteczność, może w pewnym momencie uznać, że to człowiek stoi na przeszkodzie realizowaniu jej zadań. W razie jej nieograniczonego rozplenienia może to przynieść zagładę gatunku jej stwórcy.

Mimo to Musk inwestował m.in. w DeepMind Google’a, a także sam zaangażował się w rozwój inteligentnych algorytmów jako jeden z szefów firmy badawczej OpenAI. Ma ona znaleźć się w czołówce organizacji pracujących nad SI, by pomóc w stworzeniu mechanizmów, które nie wymkną się spod kontroli. Póki co OpenAI ma na koncie m.in. opracowanie botów, które potrafią, ucząc się od zera i rywalizując same ze sobą, opanować zasady gier. Radzą sobie i z prostą bijatyką, w której musiały uczyć się chodzić i spychać wroga z ringu, i z e-sportową Dotą 2, gdzie markują ataki i ogrywają jeden na jeden profesjonalnych ludzkich zawodników. Świętym graalem jest tzw. silna sztuczna inteligencja, zdolna reagować na nieznane warunki. Jej zalążki już widać: po treningu na wirtualnym ringu figurki wiedzą np., jak zachować równowagę, gdy nagle trafią do środowiska, w którym istnieje nowe zjawisko w postaci wiatru.

Miliarder stawia też na rozwój mózgów nie-elektronowych. W 2016 w Kaliforni powstała firma Neuralink, której celem jest stworzenie interfejsu niemal bez opóźnień łączącego człowieka z komputerem. W pierwszej fazie badań – trudnych, bo układ nerwowy wciąż stanowi tajemnicę – stworzone implanty mogłyby ułatwić walkę m.in. z chorobą Parkinsona, bo stymulacja impulsami elektrycznymi pozwala zmniejszyć intensywność objawów. Z czasem mogłoby to ułatwić np. obsługę protez, a w końcu pozwoliłoby na tworzenie urządzeń poprawiających np. czas ludzkiej reakcji. Czy w ten sposób powstanie superczłowiek? Cóż, jeden już chyba istnieje.