Zadbaj o szczegóły
Przejdź do ustawień środowiskowych, klikając na prawym panelu (patrz obrazek). Tutaj zaznacz funkcję Ambient Occlusion i ustaw wartość parametru Factor na 0.45. Funkcja ta pozwala na uzyskanie oświetlenia rozproszonego (światło odbija się od obiektów sceny i dodatkowo je oświetla), czyli zadowalające oświetlenie przy stosunkowo niewielkiej ilości świateł.
Funkcja Ambient Occlusion dodatkowo pozwala uzyskać realistyczne cieniowanie dla obiektów. Jednak, aby efekt był zadowalający, przy jednocześnie akceptowalnym czasie trwania renderingu, kliknij w sekcji Gather funkcję Approximate. Pozostałe wartości pozostaw bez zmian. Dzięki temu przy ograniczonej liczbie „promieni świetlnych” uzyskane cienie będą gładkie, pozbawione ziarna.
Przejdź do widoku z kamery, naciskając klawisz [0] na klawiaturze numerycznej. Widok ten uzmysłowi ci, jak mniej więcej będzie wyglądała ilustracja końcowa. Ta nie jest zadowalająca. Aby przemieścić kamerę, naciśnij kombinację klawiszy [Shift]+[F]. Lekko pokręć rolką myszki, by kamera podpłynęła bliżej kostki, i kiedy kostka będzie zajmowała większą część okna widokowego, naciśnij lewy przycisk myszki.
Ponownie naciśnij kombinację klawiszy [Shift]+[F] i lekko poruszaj myszką, by kostka zajęła centralną część widoku. Zakończ manipulowanie kamerą, naciskając lewy klawisz myszki. Ponieważ w kadr kamery wchodzą światła, zmień widok, naciskając środkowy przycisk i poruszając myszką.
Lewym przyciskiem myszki kliknij jeden oświetlający prostokąt, następnie przytrzymując klawisz [Shift], zaznacz pozostałe światła. Teraz niebieską strzałką współrzędnych przenieś światła w górę, a zieloną strzałką – w tył. Prawym przyciskiem myszki kliknij naszą kamerę.
Zmień system manipulacji na obracanie. Kliknij przycisk Global i z rozwiniętej palety wybierz Local. Dzięki temu będziesz mógł obracać kamerę względem jej lokalnych współrzędnych. Naprowadź kursor na niebieski okrąg i przytrzymując lewy przycisk myszki, lekko pochyl kamerę w prawą stronę. Dzięki temu scena zyska dynamikę.
Przejdź do ustawień renderingu, klikając ikonę aparatu fotograficznego. Wpisz w sekcji Resolution rozdzielczość ilustracji końcowej. W naszym przykładzie jest to 1920x1200. Zwiększ też wartość znajdującą się pod zadaną rozdzielczością z 50% na 100%. Dzięki temu ilustracja końcowa zostanie wyrenderowana w pełnej, zadanej rozdzielczości, a nie w połowie jej wartości. Wartość 50 proc., a nawet mniejsza, przydaje się w przypadku renderów próbnych, kiedy chcesz sprawdzić, czy zadany materiał zachowuje się tak, jak planowałeś, lub czy oświetlenie jest prawidłowe.
Teraz w sekcji Anti-Aliasing kliknij liczbę 16. Chociaż czas renderingu nieco się wydłuży, efekt będzie ładniejszy. Na ilustracji nie będą widoczne schodki przy pochyłych krawędziach. Kliknij też na PNG i z rozwiniętej palety wybierz TIFF. Kliknij przycisk Image, by rozpocząć renderowanie.
Aby zapisać otrzymaną ilustrację, kliknij (po zakończeniu renderingu) w dolnym menu przyciski Image i Save As Image . Następnie wskaż katalog, w którym ilustracja ma zostać zapisana, nadaj jej nazwę, – w naszym przykładzie Kostka do gry.tif, i kliknij Save As Image. Jeśli chcesz powrócić do edytora 3D, kliknij ikonkę zaznaczoną na poniższym obrazku i z rozwiniętej palety wybierz 3D View.
